[Λαϊκή Πορεία] της Ζηνοβίας Αντιδώρου
Η καρδιά μένει πάντα να χτυπάει από σάρκα και αίμα
Η καρδιά μένει πάντα να χτυπάει από σάρκα και αίμα
Να ανασκαλεύουμε το παρελθόν ; Η αγαπημένη μας ασχολία.
όσο κοντεύεις στο απόστημα, τόσο φουντώνει, όσο μακραίνεις, μικραίνει κι αυτό.
Προτιμώ να μη μετρήσω τις μέρες που πήγαν στράφι, τις μέρες αυτές που δεν άπλωσα τα χέρια μου να δώσω ή να πάρω
ξεχάστηκα να ξεχάσω, προσπαθώντας ξεχνιέμαι, όσο γίνεται
η μονοφαγία αντενδείκνυται, το τονίζει και ο γιατρός· κάνει κακό στην υγεία
Aφήστε με εμένα να ισορροπώ στο καραβόσκοινο που στερέωσα στην υδρόγειο
Τρέχεις για να φτάσεις. Το τέρμα είναι κοντά. Με κάθε διασκελισμό κοντεύει κι άλλο.
ποιός είναι αυτός που θα μπορούσε που εγώ θα μπορούσα να θελήσω να μ’αγαπήσει;
τι σημαίνει ‘προσωπικό ασφαλείας’. Εσείς, ξέρετε;
Πάλι καλά που δεν είμαι φαν των στοιχημάτων γιατί θα τα είχα χάσει όλα.
έπρεπε να περπατήσουμε επάνω στις πλάκες που έκαιγαν
η παντοδύναμη πείνα, ξεπερνάει κάθε συναισθηματική ανάγκη
είναι της μόδας το ξυρισμένο κεφάλι στις γυναίκες
Τέχνη είναι να τα βάζεις με τον εαυτό σου και με τον κόσμο
έκοψα τις χορδές του πιάνου σε χίλια κομμάτια
λαϊκή σοφία γνωστή τοις πάσι: «στη ζωή, όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων.»
Οι ιστορίες δε θα υπήρχαν αν δεν έξυναν το σοβά οι χτίστες στη γωνία
πιασμένοι χέρι-χέρι, καθώς πεθαίνουμε, κάθε στιγμή πεθαίνουμε
η τσιγγουνιά δεν πρέπει να συγχέεται με την οικονομία
Η χώρα μου αναπνέει ακόμα. Η χώρα μου ερωτεύεται.
Καλοκαιρινές εικόνες που ξεθωριάζουν από τις βροχοπτώσεις
τα ανείπωτα βάσανα δεν είναι σωστός γνώμονας επιστημονικών πορισμάτων
εχθρός ο ξένος. ακομη κι αν έχει τα πιο ωραία μπλε μάτια που έχω δει ποτέ.
πονάνε τα κουνέλια όταν τα τραβολογάει ο μάγος από τ'αυτια;
Ο κόσμος έχει φτιαχτεί για λόγους που δε τους σκέφτηκες ποτέ.
οι συγ+κάτοικοι, οι συν+άδελφοι και οι συν+εργάτες στολίζουν με την παρουσία τους άδειες ζωές
Μακάρια η διαφορετικότητα. Όταν είναι ελαφριά.
Για να μη βρεθούμε προ εκπλήξεως, κρατούσαμε με δέος τη μεταξύ μας απόσταση.