[Flânερειπie 37 : Ονειρόσπιτα*] του Νικήτα Σινιόσογλου
Φαντάσματα δεν κυκλοφορούν στα ονειρόσπιτα· μόνον απομεινάρια της συλλογικής συνείδησης που σβήνει καθοδόν από μια εποχή για μιαν άλλη
Τεθλασμένη Ψηφιακή Βιβλιοθήκη
0Comment
[Flânερειπie 37 : Αναμονές*] του Νικήτα Σινιόσογλου
Η πατρίδα των θραυσμάτων είναι πιο μακρινή από κάθε πατρίδα των ανθρώπων επίγεια ή τάχα ουράνια
[Flânερειπie 36 : Οι περίπατοι του μαρκήσιου ντε Σαντ] του Νικήτα Σινιόσογλου
ο έγκλεισμός και η απαγόρευση προαυλισμού και περιπάτου σε έκτακτες συνθήκες
[Flânερειπie 35 : Απαγόρευση κυκλοφορίας] του Νικήτα Σινιόσογλου
Τα πάντα ρει ασκόπως παρά την προτροπή για το αντίθετο, και μεις μαζί τους.
[Οι άντρες και οι γάτες] του Νικήτα Σινιόσογλου
Η γάτα βρίσκεται πέρα απ’ το καλό και το κακό. Εισχωρεί σε τόπους όπου απαγορευονται οι άνθρωποι.
[Flânερειπie 34 : Μεταβατικά ερείπια. Ελληνικό] του Νικήτα Σινιόσογλου
Τα πράγματα δεν θάβονται σαν τους ανθρώπους, ούτε σηκώνουν τελετές ή δοξολογίες
[Flânερειπie 33: Σκελετοί κούνιας υπερατλαντικοί] του Νικήτα Σινιόσογλου
το καλύτερο επιχείρημα κατά της αυτοκτονίας, πως αυτοκτονούμε ούτως ή άλλως, μέρα με τη μέρα. Ο χρονισμός μας μάρανε;
[Flânερειπie 32: Ο Αδόλφος Χίτλερ κι ο νόμος των ερειπίων] του Νικήτα Σινιόσογλου
Είσαι αυτός που γίνεσαι, ή μάλλον, είσαι αυτός που φθίνεις
[Flânερειπie 31: Εικονοστάσια δρόμου] του Νικήτα Σινιόσογλου
Οι άνθρωποι με σέρνουν σ’ έναν αναγκαστικό συσχετισμό μαζί τους, ακόμη και νεκροί το προσπαθούν,
[Flânερειπie 30 : Ο σωσίας] του Νικήτα Σινιόσογλου
Επειδή είναι αβάστακτη η ζωή, εντέλει μας φαίνεται αβάστακτη κι η καθημερινή διεκπεραίωσή της.
[Flânερειπie 29: Αντίστροφη μέτρηση] του Νικήτα Σινιόσογλου
Οι αδίστακτοι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται πως όσοι τους χειροκροτούν δεν τους εμπιστεύονται κιόλας
[Flânερειπie 27: Αθηναϊκή ιχνολογία] του Νικήτα Σινιόσογλου
Ο εαυτός μας παίρνει νόημα μόνον όσο γίνεται τα ίχνη κάποιου άλλου. Καμιά θάλασσα δεν βλέπει τις αμμουδιές της.
[Flânερειπie 25/26: Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης] του Νικήτα Σινιόσογλου
Μια πόλη που αγαπάς είναι μαζί σου ακόμη κι όταν είσαι σε άλλη πόλη.
[Flânερειπie Extrablatt! Georg Heym, «Ο Θεός της πόλης»] του Νικήτα Σινιόσογλου
Το αρχαίο μέτρο είναι το απολειφάδι του Λόγου, ένα ιερό κουρέλι
[Flânερειπie 24: Ο φλανέρ και η πολιτική] του Νικήτα Σινιόσογλου
Η μεγαλύτερη επιτυχία των ματαιόδοξων ανθρώπων είναι η αποτυχία τους.
[Flânερειπie 23: Η υπογειοποίηση της Λεωφόρου Ποσειδώνος] του Νικήτα Σινιόσογλου
Η υπογειοποίηση είναι η νέμεση του ερειπίου, η φριχτή του ασφυξία.
[Flânερειπie 22 : Ανθρώπινα ερείπια στα τρίστρατα] του Νικήτα Σινιόσογλου
Ή θα σωθούμε μαζί, ή μόνοι· ή δεν θα σωθεί κανείς
[Flânερειπie 21: Τα παιχνίδια του νεκρού παιδιού] του Νικήτα Σινιόσογλου
ο βαθύς θρήνος επιτείνει την αφοσίωση τόσο, ώστε περνά στα αντικείμενα που αφιερώνει κανείς στον νεκρό
[Flânερειπie 20: (Σχεδόν) όλα ενδίδουν] του Νικήτα Σινιόσογλου
Τα πράγματα ενδίδουν στον χρόνο· κι εμείς στα πράγματα, που μας συντρίβουν
[Flânερειπie 19: Benjamin Péret, «Ερείπια: Ερείπιο ερειπίων»] του Νικήτα Σινιόσογλου
ο άνθρωπος, δεν έχει άλλη ψυχή παρά τις φαντασιώσεις της παιδικής του ηλικίας
[Flânερειπie 18: Αποτυχημένες επεμβάσεις] του Νικήτα Σινιόσογλου
Σε ό,τι απλώς ρημάζει επιβιώνει μια κάποια ευθύτητα. Ό,τι δήθεν ζει ξανά εξαθλιώνεται δίχως έλεος.
[Flânερειπie 17: Loyalty card] του Νικήτα Σινιόσογλου
Η αφοσίωση καθεαυτή είναι αρετή έστω κι αν έχει συνέπειες εγκληματικές.
[Flânερειπie 16: Εφήμερη πόλη] του Νικήτα Σινιόσογλου
Η προσχεδιασμένη εφημερία των πραγμάτων είναι ένας σύγχρονος ερειπιώνας.
[Flânερειπie 15: Αντικείμενα που Έχασαν τον δρόμο τους] του Νικήτα Σινιόσογλου
Και τι δεν βρίσκεται εγκλωβισμένο σε αυτήν την πόλη! Κάθε τι ζητεί την επιστροφή του.
[Flânερειπie 14: Αυτόματος πωλητής γάλακτος] του Νικήτα Σινιόσογλου
Πρόβλημα – ομολογουμένως – είναι πως Αγελάδες δεν υπάρχουν στις μεγαλουπόλεις.
[Flânερειπie 13: Οργανικά απόβλητα] του Νικήτα Σινιόσογλου
Ο θάνατος είναι ευγενής κατάσταση και –σαν τον έρωτα – σπαταλιέται και πάει στράφι.
[Flânερειπie 12: Σε κοινή θέα] του Νικήτα Σινιόσογλου
Τα αρχινισμένα παραληρήματα σταματούσαν στην πρώτη φράση
[Flânερειπie 11: Οι εσχατιές των πραγμάτων στα 1929] του Νικήτα Σινιόσογλου
Αν η πόλη είναι μια σελίδα, τότε το περιαστικό τοπίο είναι το περιθώριό της.
[Flânερειπie 10 : Πορνογραφία ερειπίων] του Νικήτα Σινιόσογλου
Το σώμα και τα έργα του ανθρώπου γεννιούνται στιλπνά και καθαρά, αλλά θνήσκουν ως τερατογένεση
[Flânερειπie 9: Σημειώσεις για μια θεωρία της αστικής περιπλάνησης] του Νικήτα Σινιόσογλου
Όμορφη και αξιοθαυμαστή, η σβούρα που στέκει εν κινήσει!
WEB RADIO
E-SHOP
© 2024 Bibliothèque