[fblike]

Μικρό χωριό – κακό χωριό! Δεν είχα ξανακούσει -όπως δεκάδες χιλιάδες άλλες- αυτή την παροιμία, το περιεχόμενο της οποίας είναι κοινός τόπος. Μου την θύμισε φίλος, σε κουβέντα για τα πρόσφατα συμβάντα στο Εθνικό Θέατρο (και εν τέλει στο «εθνικό μας θέατρο»)

Ναι, λοιπόν, έτσι είναι. Ο τρόπος με τον οποίον σκέπτονται ακόμα οι Έλληνες διαμορφώθηκε σε μικρά χωριά, από τον παπά, τον χωροφύλακα και τον δάσκαλο (κάποιον που απλά γνώριζε ανάγνωση και γραφή, αλλά περνούσε για σοφός ανάμεσα σε ανθρώπους αναλφάβητους). Αυτό είναι που λένε το «φαντασιακό» μας. Κι αυτό δεν αλλάζει, αν δεν τεθεί σε ριζική αμφισβήτηση – αμφισβήτηση η οποία πνιγόταν κάθε φορά στο αίμα από την ολιγαρχία. Μπορεί σήμερα αυτό το φαντασιακό να μην εκφράζεται με τους όρους Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια, αλλά διατηρεί τις αρχές του: ανορθολογισμός, υποταγή στον ισχυρό, θαυμασμός της αυθεντίας.

Όσες αλλαγές κι αν έγιναν στην Ελλάδα τα τελευταία 40 χρόνια, η νοοτροπίες παραμένουν ίδιες, για να βασανίζουν τους ανθρώπους που θέλουν να προοδεύσουν, να δημιουργήσουν, να ζήσουν σεβόμενοι τον εαυτό τους και τους άλλους.

Πρόκειται για την Ελλάδα που αντιστέκεται, την Ελλάδα που επιμένει να φτιάχνει την ιστορία της με κυκλώματα και παρέες, όπως υμνολογεί ο εθνικός μας περιφερόμενος παλιάτσος.

Διότι ναι μεν ο πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου – διορισμένος από την ακροδεξιά κυβέρνηση, για την γλοιώδη διαθεσιμότητά του και την εξασφαλισμένη επικρότηση αυτού του διορισμού από τα μέλη της παρασιτικής «πνευματικής» ελίτ (με την συνδρομή κάθε υποτακτικού δημοσιογράφου και δουλοπρεπή κόλακα) – θα δικαστεί και θα καταδικαστεί για τα εγκλήματά του, αλλά τα παράσημα και τα εύσημά τους θα τα κρατήσουν οι χαμαιλέοντες, που δήλωναν πανευτυχείς με τον διορισμό, ενώ οι ίδιοι τον είχαν αποπέμψει για λόγους σχετικούς με τις εγκληματικές δραστηριότητές του και τώρα δηλώνουν αποτροπιασμό.

Αυτοί, πιστοί στις «αξίες» του μεσαιωνικού χωριού που «αντιστέκεται» κι «επιμένει», θα συνεχίσουν ν’ αποτελούν τους πυλώνες του δηλητηριώδους ενεργειακού φορτίου που θέτει σε λειτουργία την αθλιότητά μας.

Είναι σκληρό, μα θα το πω: Μια μολυσμένη με λύματα πηγή μπορείς να την καθαρίσεις με τις κατάλληλες παρεμβάσεις. Έναν βόθρο να τον κάνεις πηγή δεν μπορείς, όσο κι αν προσπαθήσεις.